Het aftellen is begonnen
Door: Dorian en Arnold
Blijf op de hoogte en volg Arnold en Dorian
14 Augustus 2011 | Panama, Bocas del Toro
Vanuit Panamá City gingen we via Soná (Nee, Michael Scofield niet gezien) naar Santa Catalina, een klein kustplaatsje aan de Grote Oceaan. Arnold had een helder moment om in Soná wat boodschapjes te doen want Santa Cantalina had weinig te bieden wat betreft supermarkten ed. Het was lekker warm maar wij besloten op zoek te gaan naar het enigste internetcafeetje van het dorp. Heel handig, dat lag helemaal buiten het dorp. Maar we wilden graag onze Belgische vrienden, Tom en Liesje, laten weten waar we uithingen. We hebben Tom leren kennen op onze Galápagos-cruise en hij had ons laten weten dat zij richting Catalina zouden gaan. 's Middags hebben we bij het strandje gelegen, over rotsen geklauterd en nog even gezwommen. Daarna bonden we de slippers weer onder om op zoek te gaan naar Tom en Liesje. Helaas, we konden ze niet vinden. We besloten om een pizza te gaan eten en vlak voordat we wilden vertrekken, komen onze zuiderburen binnenlopen! De hele avond hebben we gezellig zitten kletsen en tips uitgewisseld over waar heen te gaan en wat te doen.
In Santa Cantalina kan je surfen, maar dat kunnen we niet, of je kan vanaf hier de boot pakken naar het eiland Coiba. Het schijnt daar prachtig te zijn, maar aangezien een snorkeltochtje in totaal 70 dolars pp kostte hadden we besloten om het niet te doen. Tom en Liesje hadden het wel gedaan en ze waren er zo enthousiast over, dat we toch besloten om wel te gaan mits er een boot de volgende dag zou gaan. Helaas geen boot voor ons, behalve een onbetrouwbare Colombiaanse boot die we niet wilden, en dus verlieten we Santa Cantalina.
Volgende bestemming was Boquete, een klein maar gezellig dorpje dat 900 m.b.z.n. ligt en dus een aangename temperatuur heeft. Het laatste stukje van ons ritje konden we gratis meerijden met een gepensioneerd Amerikaans stel dat in Boquete woont. Heel erg aardig, de taxichauffeur vond het echter een minder goed plan. Nadat de Amerikanen waren uitgestapt, probeerde de chauffeur ons nog eens wat extra dolars uit de zak te kloppen. No way dude, vind maar lekker een andere toerist die te veel wil betalen!
In Boquete zaten we in een heerlijk hostel, het had nagenoeg alles wat wij van een hostel verlangen en dus staat het zeer hoog in onze hostel top 10. Na een prima ontbijt (pannenkoeken, gebakken door Arnold!) hebben we vervolgens helemaal niets gedaan. Oke, wel iets natuurlijk... namelijk film kijken, lezen, eten en slapen. We hadden namelijk absolute rust nodig want 's nachts werd er een grootste lichamelijke inspanning van ons verwacht. Om 23.30 uur namen we een taxi naar de voet van Volcán Barú. Met koplamp op, liepen we vervolgens 13,5 km bergop. We hadden een prima ritme, namen elke 45 minuten een pauze en we vermaakten onszelf door naar een muziekje te luisteren waardoor we zonder problemen om 5.10 uur op de top van de niet-actieve vulkaan kwamen. Het doel was om op het hoogste punt van Panamá de zonsopgang te bekijken. We zaten enigzins te vernikkelen, want op 3475 m.b.z.n. en een flink briesje was het akelig koud! Uiteindelijk kwam de zon op en de lucht verkleurde in een hele grote regenboog, erg mooi. Vervolgens hadden we rechts zicht op de Grote Oceaan en als je een beetje door de wolken heen keek, konden we links de Caribische kust zien! Wow.
Iets voor zevenen begonnen we aan een helse tocht naar beneden. Je denkt o, bergafwaarts dat is een makkie maar niets is minder waar. De knieën gingen pijn doen, je tenen stoten tegen de voorkant van je schoenen en bij iedere bocht werden we weer teleurgesteld dat we er nog niet waren. Drieeneenhalf uur later kwamen we eindelijk beneden aan en zaten de 27 km er voor ons op! Op naar het hostel, waar Arnold weer lekker wat pannenkoeken bakte, douchen en naar bed! We hebben de hele dag liggen tukken, toen we eenmaal wakker werden waren we stijf en stram...
Om onze spiertjes een plezier te doen, besloten we om de volgende dag naar de hot springs te gaan. Met een grote groep van het hostel gingen we lekker weken in drie loeihete baden midden in de natuur. Het was erg gezellig en relaxend voor de spiertjes. Het entertainment werd verzorgd door een aap, die het leuk vond om dingen van gasten te stelen en gewoon op mensen te springen. Hij vond Do wel interresant en het was voor haar erg lastig om weer van hem af te komen. 's Avonds weer een filmpje gekeken en Do speelde Kings Cup (Amerikaanse versie van het drankspelletje Kingsen) terwijl Arnold naar dromenland ging.
Op woensdag namen we twee bussen die ons brachten naar Lost en Found. Nee we waren niks kwijt, maar dit is een hostel in de middle of nowhere. Het hostel was een beetje apart maar ook weer niet verschrikkelijk, bovendien was de ligging erg mooi in een cloud forest. We leerden daar Sander kennen en samen met hem gingen we de volgende dag op treasure hunt. We liepen bergop en af, met Do voorop die het hoge tempo aangaf, en ondertussen moesten we raadseltjes oplossen. Het was allemaal erg leuk totdat we een rivier moesten oversteken door van steen naar steen te springen. Dat ging natuurlijk niet goed en Do haalde twee natte voeten, lekker zompig!! In het hostel moest het laatste raadsel opgelost worden, wat gelukkig lukte. De prijs was een fles rum die de heren dezelfde avond soldaat hebben gemaakt. Het hostel hield 's avonds tafelvoetbalcompeties, uiteraard deden wij ook mee. Do won met haar partner de eerste avond en Arnold won de tweede avond dit prestigieuze toernooi. Men denkt nu dat tafelvoetbal in Nederland een bijzondere grote sport is.... Het hostel krijgt af en toe bezoek van wilde beesten, tarantula's en slangen hebben wij niet gezien maar wel een soort wasbeertje. Lief!!
Bocas del Toro is onze laatste stop in Panamá, hier zijn we vrijdag aangekomen. 'Bocas' is een eilandengroepje in de Caribische zee, waar je heerlijk kan vertoeven. Na een zweterige busrit van ongeveer 3 uur konden we de watertaxi pakken naar het belangrijkste eiland Isla Colón. De Caribische sfeer heeft men hier hoog in het vaandel: alles rustig aan onder het genot van een biertje of (spotgoedkope) rum. Dus wij hebben de rest van de vrijdagavond ons aangepast aan de lokale bevolking: niets doen en relaxen. Wat verder ons op viel was dat er bijzonder veel (Chineese) supermakrten hier te vinden zijn!!
Zaterdag werden we op half tien opgehaald om een snorkeltour te doen. Met zo'n 14 anderen (4 Nederlanders) stapten we de boot in naar Dolphin Bay. Waarschijnlijk raad je het al: we gingen dolfijnen spotten. We verder verwelkomt door een aantal dolfijnen, maar binnen 5 minuten dreven er zo'n 15 boten om dezelfde dolfijnen heen. Een beetje overtoerisme, als je het ons vraagt. Het gevolg was dat de dolfijnen verstoppertje gingen spelen en wij ze niet meer konden zien. De volgende stop was Cayo Coral, een mooie snorkelplek met groen-, geel-, paars-, blauw- en roodkoraal en wat tropische vissen. Nadat we alles gezien hadden konden we genieten van onze meegebrachte lunch en de boot vervolgde de reis naar Red Frog Beach op Isla Bastimentos waar we met Timo en Ella op het strand hebben gelegen. Hier zagen we onze eerste luiaard, deze beesten hebben de caribische cultuur het allerbeste onder de knie, op het alcoholgebruik na dan. De laatste stop van de tocht was Hospital, een duik- en snorkelplek, gelukkig niet het ziekenhuis. Hier zagen we behalve wat dieper gelegen koraal en duikers ook een grote aal uit z'n holletje komen. De duikers inspireerden ons om misschien ook maar te gaan proberen diepzee te duiken. Bij terugkomst in Bocas del Toro City hebben we gelijk informatie ingewonnen over mogelijk duikcursussen etc.
Vandaag hebben we niet heel veel gedaan. We zijn van hostel geruild en proberen ons weer te verdiepen in de Caribische cultuur: niet te veel doen. Mochten we ons duikbrevet hier gaan halen, dan zullen dat (naar horen zeggen) een paar intensieve dagen worden, meer daar over in het volgende verslag!
PS Timo en Erlinde, we hopen dat jullie een fantastische trouwdag zullen hebben!
PS PapaenMamaDo gefeliciteerd met jullie 41ste trouwdag!
PS Wij horen geregeld van andere reizigers dat wij altijd zo veel reacties krijgen op onze blog van vrienden en familie, dus keep up the good work!!
PS Lianne, keep up the good work too!
PS De Panamá-hoed komt uit Ecuador!
PS Lieve Tas, veel plezier in het mooie Italië!
PS Rob en Sanne, misschien dan nog even kijken naar een paar afleveringen van Help mijn man is klusser! Nee grapje, ook voor Eef en Kieke, sterkte in de strijd!
PS Iedereen die weer naar school of aan het werk moet, suerte!
In Santa Cantalina kan je surfen, maar dat kunnen we niet, of je kan vanaf hier de boot pakken naar het eiland Coiba. Het schijnt daar prachtig te zijn, maar aangezien een snorkeltochtje in totaal 70 dolars pp kostte hadden we besloten om het niet te doen. Tom en Liesje hadden het wel gedaan en ze waren er zo enthousiast over, dat we toch besloten om wel te gaan mits er een boot de volgende dag zou gaan. Helaas geen boot voor ons, behalve een onbetrouwbare Colombiaanse boot die we niet wilden, en dus verlieten we Santa Cantalina.
Volgende bestemming was Boquete, een klein maar gezellig dorpje dat 900 m.b.z.n. ligt en dus een aangename temperatuur heeft. Het laatste stukje van ons ritje konden we gratis meerijden met een gepensioneerd Amerikaans stel dat in Boquete woont. Heel erg aardig, de taxichauffeur vond het echter een minder goed plan. Nadat de Amerikanen waren uitgestapt, probeerde de chauffeur ons nog eens wat extra dolars uit de zak te kloppen. No way dude, vind maar lekker een andere toerist die te veel wil betalen!
In Boquete zaten we in een heerlijk hostel, het had nagenoeg alles wat wij van een hostel verlangen en dus staat het zeer hoog in onze hostel top 10. Na een prima ontbijt (pannenkoeken, gebakken door Arnold!) hebben we vervolgens helemaal niets gedaan. Oke, wel iets natuurlijk... namelijk film kijken, lezen, eten en slapen. We hadden namelijk absolute rust nodig want 's nachts werd er een grootste lichamelijke inspanning van ons verwacht. Om 23.30 uur namen we een taxi naar de voet van Volcán Barú. Met koplamp op, liepen we vervolgens 13,5 km bergop. We hadden een prima ritme, namen elke 45 minuten een pauze en we vermaakten onszelf door naar een muziekje te luisteren waardoor we zonder problemen om 5.10 uur op de top van de niet-actieve vulkaan kwamen. Het doel was om op het hoogste punt van Panamá de zonsopgang te bekijken. We zaten enigzins te vernikkelen, want op 3475 m.b.z.n. en een flink briesje was het akelig koud! Uiteindelijk kwam de zon op en de lucht verkleurde in een hele grote regenboog, erg mooi. Vervolgens hadden we rechts zicht op de Grote Oceaan en als je een beetje door de wolken heen keek, konden we links de Caribische kust zien! Wow.
Iets voor zevenen begonnen we aan een helse tocht naar beneden. Je denkt o, bergafwaarts dat is een makkie maar niets is minder waar. De knieën gingen pijn doen, je tenen stoten tegen de voorkant van je schoenen en bij iedere bocht werden we weer teleurgesteld dat we er nog niet waren. Drieeneenhalf uur later kwamen we eindelijk beneden aan en zaten de 27 km er voor ons op! Op naar het hostel, waar Arnold weer lekker wat pannenkoeken bakte, douchen en naar bed! We hebben de hele dag liggen tukken, toen we eenmaal wakker werden waren we stijf en stram...
Om onze spiertjes een plezier te doen, besloten we om de volgende dag naar de hot springs te gaan. Met een grote groep van het hostel gingen we lekker weken in drie loeihete baden midden in de natuur. Het was erg gezellig en relaxend voor de spiertjes. Het entertainment werd verzorgd door een aap, die het leuk vond om dingen van gasten te stelen en gewoon op mensen te springen. Hij vond Do wel interresant en het was voor haar erg lastig om weer van hem af te komen. 's Avonds weer een filmpje gekeken en Do speelde Kings Cup (Amerikaanse versie van het drankspelletje Kingsen) terwijl Arnold naar dromenland ging.
Op woensdag namen we twee bussen die ons brachten naar Lost en Found. Nee we waren niks kwijt, maar dit is een hostel in de middle of nowhere. Het hostel was een beetje apart maar ook weer niet verschrikkelijk, bovendien was de ligging erg mooi in een cloud forest. We leerden daar Sander kennen en samen met hem gingen we de volgende dag op treasure hunt. We liepen bergop en af, met Do voorop die het hoge tempo aangaf, en ondertussen moesten we raadseltjes oplossen. Het was allemaal erg leuk totdat we een rivier moesten oversteken door van steen naar steen te springen. Dat ging natuurlijk niet goed en Do haalde twee natte voeten, lekker zompig!! In het hostel moest het laatste raadsel opgelost worden, wat gelukkig lukte. De prijs was een fles rum die de heren dezelfde avond soldaat hebben gemaakt. Het hostel hield 's avonds tafelvoetbalcompeties, uiteraard deden wij ook mee. Do won met haar partner de eerste avond en Arnold won de tweede avond dit prestigieuze toernooi. Men denkt nu dat tafelvoetbal in Nederland een bijzondere grote sport is.... Het hostel krijgt af en toe bezoek van wilde beesten, tarantula's en slangen hebben wij niet gezien maar wel een soort wasbeertje. Lief!!
Bocas del Toro is onze laatste stop in Panamá, hier zijn we vrijdag aangekomen. 'Bocas' is een eilandengroepje in de Caribische zee, waar je heerlijk kan vertoeven. Na een zweterige busrit van ongeveer 3 uur konden we de watertaxi pakken naar het belangrijkste eiland Isla Colón. De Caribische sfeer heeft men hier hoog in het vaandel: alles rustig aan onder het genot van een biertje of (spotgoedkope) rum. Dus wij hebben de rest van de vrijdagavond ons aangepast aan de lokale bevolking: niets doen en relaxen. Wat verder ons op viel was dat er bijzonder veel (Chineese) supermakrten hier te vinden zijn!!
Zaterdag werden we op half tien opgehaald om een snorkeltour te doen. Met zo'n 14 anderen (4 Nederlanders) stapten we de boot in naar Dolphin Bay. Waarschijnlijk raad je het al: we gingen dolfijnen spotten. We verder verwelkomt door een aantal dolfijnen, maar binnen 5 minuten dreven er zo'n 15 boten om dezelfde dolfijnen heen. Een beetje overtoerisme, als je het ons vraagt. Het gevolg was dat de dolfijnen verstoppertje gingen spelen en wij ze niet meer konden zien. De volgende stop was Cayo Coral, een mooie snorkelplek met groen-, geel-, paars-, blauw- en roodkoraal en wat tropische vissen. Nadat we alles gezien hadden konden we genieten van onze meegebrachte lunch en de boot vervolgde de reis naar Red Frog Beach op Isla Bastimentos waar we met Timo en Ella op het strand hebben gelegen. Hier zagen we onze eerste luiaard, deze beesten hebben de caribische cultuur het allerbeste onder de knie, op het alcoholgebruik na dan. De laatste stop van de tocht was Hospital, een duik- en snorkelplek, gelukkig niet het ziekenhuis. Hier zagen we behalve wat dieper gelegen koraal en duikers ook een grote aal uit z'n holletje komen. De duikers inspireerden ons om misschien ook maar te gaan proberen diepzee te duiken. Bij terugkomst in Bocas del Toro City hebben we gelijk informatie ingewonnen over mogelijk duikcursussen etc.
Vandaag hebben we niet heel veel gedaan. We zijn van hostel geruild en proberen ons weer te verdiepen in de Caribische cultuur: niet te veel doen. Mochten we ons duikbrevet hier gaan halen, dan zullen dat (naar horen zeggen) een paar intensieve dagen worden, meer daar over in het volgende verslag!
PS Timo en Erlinde, we hopen dat jullie een fantastische trouwdag zullen hebben!
PS PapaenMamaDo gefeliciteerd met jullie 41ste trouwdag!
PS Wij horen geregeld van andere reizigers dat wij altijd zo veel reacties krijgen op onze blog van vrienden en familie, dus keep up the good work!!
PS Lianne, keep up the good work too!
PS De Panamá-hoed komt uit Ecuador!
PS Lieve Tas, veel plezier in het mooie Italië!
PS Rob en Sanne, misschien dan nog even kijken naar een paar afleveringen van Help mijn man is klusser! Nee grapje, ook voor Eef en Kieke, sterkte in de strijd!
PS Iedereen die weer naar school of aan het werk moet, suerte!
-
14 Augustus 2011 - 21:53
Arie & Liesbeth:
Net voor dat wij in ons mandje willen duiken lezen we jullie belevenissen vanuit Panama.Wat zijn wij Jaloers op het mooie weer wat wij maar niet te zien krijgen.En wat een nachtelijke avontuur hebben jullie beleefd. Het aftellen is inderdaad begonnen maar het gaat nu wel heel hard.Weet dat als je éénmaal hier weer bent je terug verlangt naar het leven van globetrotter.Veel plezier in het volgende land. Dikke knuffel -
15 Augustus 2011 - 07:13
De Dissels:
Joehoe! Heerlijk verhaal weer en wat fijn dat jullie zoveel gezelligheid hebben gehad de afgelopen dagen. Jammer dat het bij Flipper en z'n vriendjes zo druk was. Hier is de eerste schooldag aangebroken en het is eindelijk mooi weer... Met Mickey gaat het goed en hij wil graag een keertje komen logeren, als het mag van Arnie natuurlijk.
Keep up the good life!! X -
15 Augustus 2011 - 08:18
Tas:
Klinkt goed, relaxt en ontspannen daar! lekker genieten en qua tempo een tandje terug! das maar goed ook, want al over 90 dgn mogen we jullie weer in onze armen sluiten ;-) yeeh!
Thx! ik ga lekker genieten van la Bella Italia ;-) uitgebreid verslag volgt natuurlijk!
Have fun liefies en be safe!
x -
15 Augustus 2011 - 10:20
PapaDo:
Halo nachtelijke vulkaan beklimmers. Dat is wel een lange wandeltocht 27 km, heen en terug, maar dan zie je ook wat. Zonsopgang vanuit het hoogste punt van Panama gezien, spectaculair hoor. Dan smaken daarna de pannenkoeken zeker dubbel zo lekker. Kunnen jullie niet zo'n mooi aapje tam maken en voor mij meenemen? Wij zijn weer thuis en onder de hand weer in ons "gewone" doen, morgen moet Janny weer bij Vredenburch aan de slag en ga ik de zaken rond het kerkgebeuren weer op een rijtje zien te krijgen. Doe rustig aan met duiken want boven water is er toch ook veel meer moois te zien. Ook wij tellen nu af... 91...90.... 89, je zal zien wij zijn zo weer op schiphol. Maar maak eerst nog maar plezier en geniet van deze laatste 3 maanden.
Groet en beso's van PapaDo. -
15 Augustus 2011 - 10:35
Rita:
Ik zie nog 90 dagen. Wat gaat dat opschieten. Niet alleen voor jullie maar ook voor mij.
Ik moet nog iets langer werken dan 90 dagen, maar dat is maar een klein beetje.
Het was weer een mooi verhaal met foto's. Geniet nog maar lekker en denk nog maar niet aan werken. Liefs, Rita
-
15 Augustus 2011 - 11:26
Garrick:
Ha Do,
ook ik zag de caribische zee gisteren....vanuit het vliegtuigraampie.
Ik zat al te denken...waar blijft jullie nieuwe post. Maar gelukkig nu weer een met prachtig verhalen en prachtige foto's...
ps. welk aftellen is begonnen? Je hebt nog 3 (!) maanden te gaan toch?
travel on, travellers -
16 Augustus 2011 - 09:05
MamaDo:
Hola hijos,
Hoy 89 dagen, dan klinkt al weer heel anders dan 90. Jullie hebben het over aftellen maar je kan natuurlijk ook zeggen erbij optellen. Dit klinkt heel anders. Prachtige momenten delen jullie ons weer mede maar blijf toch maar extra voorzichtig. De bergen hoeven niet hoger en de zee niet dieper, het uitzicht is overal mooi waar jullie ook zijn. Niet te overmoedig worden. Blijf oppassen, genieten en gezond. ALLE GOEDS, DIKKE KUSSEN van een (soms bezorgde) Mamdo -
18 Augustus 2011 - 14:14
Tom En Liesje:
wel wij zijn ondertussen in colombia aangekomen! met de blue sky 7 dagen via san blas naar sapzurra! Maar eigenlijk heel fijn, meer tijd op san blas en minder op volle oceaan... Er was het superfijne kapiteinskoppel en maar 1 ander koppel, jawel ook een hollands koppel! Maar het was heel tof, relax en vooral veel luxe en comfort....
Leuk te lezen dat panama jullie bevalt en amai flink doorgestapt naar de baru! Bocas.... Old bank is fijn om te slapen (jaguar of tio tom) en absoluut voor jullie duikbrevet gaan! Ik wil de mijne in een paar maanden gaan halen in Honduras (blijkbaar heel goedkoop), maar dan kunnen we misschien nog samen gaan duiken in Belize?? ;-)
PS: leuke foto van op het strand? Zou je hem eens kunnen doorsturen mocht dat lukken??
ciaooooo -
18 Augustus 2011 - 14:19
Bis:
oh waar hebben jullie die escobar tour geboekt?? Zie dit in geen enkel gids staan....
ciao
Tom
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
