So you think you can dance?
Door: Dorian en Arnold
Blijf op de hoogte en volg Arnold en Dorian
04 Juli 2011 | Colombia, Salento
Ola! Hier weer een verslagje van ons. Het was niet heel spectaculaire week, want we hebben heeeeeel veel tijd in bussen doorgebracht. Overigens was het uitzicht tijdens deze busritten af en toe adembenemend. Van de tijd dat we niet in bussen zaten en iets leuks hebben, hier een kort verslagje. Verder volgen er weer eens wat facts en figures van onze reis.
De reden om naar Otavalo (Ecuador) te gaan was de zaterdagmarkt. Wat we niet wisten was dat er ook een festival was op het moment dat wij er waren. Inti Raymi, is het jaarlijkse festival waar de locals de aarde en de zon danken voor al het goeds wat zij brengen. Op de donderdagavond was er een podium gebouwd waar verschillende groepen uit verschillende omliggende dorpjes een dansje deden. Verwacht hier geen So you think you can dance?-optredens, maar meer het hossen tijdens carnaval terwijl er live folkoristische muziek werd gespeeld. Sommigen waren verkleed, maar de meesten liepen er gewoon in hun dagelijkse kloffie. Wij hadden het na een aantal dansjes wel gezien, en besloten van ons balkon (dat uitkeek op het plein) alles verder te bekijken (lees: we gaan kaarten). Ook de volgende dag was er hetzelfde gedans, alleen nu trokken de verschillende groepen door de stad waarbij zij bij families wat te eten en te drinken kregen. Terwijl de locals urenlang het gehos stoïcijns kunnen bekijken, waren wij eerlijk gezegd toch al weer snel uitgekeken op dit ´spektakel´.
We moesten immers ook vroeg naar bed, want op zaterdag wilden we nog voor zonsopgang op de locale dierenmarkt zijn. We stonden dus om 5.00 uur de slaap uit de ogen wrijvend, op een grasveldje te kijken naar hoe honden, katten, kuikens, kippen, eenden, ganzen, konijnen, cavia´s (jaja dat is een delicatesse in Zuid-Amerika), varkens, koeien en paarden werden verhandeld. Het was een gezellige chaos maar als Marianne Tiemens het had gezien, was ze gillend gek geworden! Ondertussen werd de grootste (souvenir) markt van Zuid-Amerika opgebouwd, en groot was het inderdaad! Aangezien we nog een tijdje moeten reizen en we niet te veel last op onze schouders willen dragen, hebben we ons weten te beheersen en hebben niks gekocht.
Vervolgens begon het lange reizen. We staken de grens over met Colombia en stopten in Pasto voor een overnachting. We sliepen in Hotel Hilton, niet de echte maar wel zeer apart! Het bleek een hotel te zijn waar dames van lichte zeden hun klantjes mee naar toe nemen... De volgende dag reisden we naar Popayán, om vervolgens de volgende dag door te reizen naar Tierradentro. Samen met een Iers stel zijn we er de volgende dag op uit getrokken om grafkamers te bekijken. Een relatief onbekend volk (ze weten nog niet hoe ze heetten) heeft van 500 tot 900 na Christus in deze streek gewoond. Overledenen werden begraven in zogenaamde hypogea, deze kamers al dan niet net wandversierd werden uit het tufsteen gehakt. Op verschillende locaties heben we deze grafkamers bezocht en tussendoor liepen we door een prachtig groen, groener, groenst landschap. Aan het einde van de middag beklommen we een top waarvandaan we een prachtig panoramisch uitzicht hadden over de omgeving.
De volgende dag hadden we weer wat busuren voor de boeg, maar deze busrit bracht ons uiteindelijk in Cali. Een grote stad die vooral salsa te bieden heeft. Voor de rest is de stad niet zo veel bijzonder. Maar aangezien Oma Lassie al zei, dat je slechts twee dingen hoeft te kunnen in het leven, namelijk kaarten en dansen, volgden we een salsales in ons hostel. Dat beviel ons wel en de daaropvolgende dagen hebben we in totaal nog 6 uur les gehad. Oke, we geven ons niet direct op voor So you think you can dance?, maar we kunnen inmiddels een aantal basispassen en bijbehorende draaien. Onze lerares Beatriz was helemaal net ontevreden over deze twee klompendansers!
Op zondag vertrokken we uit Cali en om aanraden van velen, vertrokken we naar Salento. Dit is een stadje dat midden in Zona Cafeteria ligt, het gebied waarin veel koffie wordt verbouwd. Na aankomst zijn we dan ook direct een cafeetje ingedoken in dit zeer kleurrijke stadje, zodat Do eindelijk weer eens echte goeie koffie kon drinken. Vandaag zullen we hier een koffieplantage bezoeken en aangezien ook hier de omgeving weer indrukwekkend mooi is, gaan we morgen weer lekker wandelen.
Facts en figures
- We zijn 33 weken onderweg en zijn nu in ons 9de land.
- Do heeft 20 boeken gelezen, waarvan 5 in het Engels. Arnold heeft er 15 gelezen, waarvan 10 in het Engels. Een aantal absolute toppers van onze boekenlijst: Haar naam is Sarah, Crying silent tears, Hoe duur was de suiker? en Debt of Honor
- We hebben al in 82 bedjes geslapen.
- De lekkerste lekkernij is de Argentijnse empanada uit de steenoven.
- We hebben 9 keer gevlogen.
- Onze Spaanse woordenschat groeit dagelijks, vooral Arnold kan er al lekker op losbabbelen. Het is alleen lastig om werkwoorden te gebruiken en ze in de juist tijd vervoegen is voor alsnog onmogelijk voor ons.
- Do neemt vaak zelf naald en draad ter hand maar 4 keer is een naaiatelier bezocht.
- We hebben al 64 pagina´s in ons dagboek geschreven. Iedere maand wisselt de pen van hand.
- Op deze site staan inmiddels 35 verslagen, dit is nummer 36.
- Jullie hebben gezamenlijk 404 reacties geplaatst. De meeste reacties kwamen op het verslagen met de titel ¨Ja!¨ en ¨Nee:(¨
- Ons hoogtepunt is onze trip naar de Galápagos eilanden. Andere toppers zijn nog steeds Iguazu watervallen en de gletsjer Perito Moreno.
- Arnolds hoogst bereikste punt is 5800 meter boven zeeniveau, Do kwam tot 5400 m.b.z.n.
- 8178 foto´s en filmpjes zijn er reeds geschoten. Maar we hebben er ook inmiddels al heel wat gedelete!
- We hebben hier al 6 usb-sticks gekocht. (van verschillende kwaliteit)
- We missen uiteraard jullie allemaal, ook missen we Nederlandse melk uit een normaal pak. Do mist ook drop en de variatie in kleding, Arnold mist zijn broodje kaassouflé met pindasaus en een afwasmachine.
- We hebben twee pakketjes verstuurd naar Nederland, in totaal 6,5 kg.
- Als we het toch over kg hebben, Arnold is al meer dan 15 kg kwijt! Dat is bijna net zoveel als dat zijn backpack weegt.
- De fysiek zwaarste momenten hebben we beleefd tijdens de beklimming van Huana Potosí en tijdens de zevendaagse trekking richting Machupicchu
- 75 keer is de pinautomaat bezocht, ons record staat op 5 keer op 1 dag.
- Deze reis heeft ons al 41 nieuwe stempels in ons paspoort opgeleverd. Daarvan zijn er 6 niet van een land maar van een toeristische trekpleister.
- Het meest romantische moment was (natuurlijk) het moment dat Arnold op zijn knieën ging en DE vraag aan Do stelde op Paaseiland.
- De busrit naar Rurrenabaque en de Tarzanvlucht waren de engste momenten van deze trip
- Aantal keer de Footprint vervloekt; pfff....
- Nog 132 dagen en 8 landen te gaan! En nog zo veel wat we willen doen en zien!
Muchas gracias voor het lezen!
PS Judith thanks voor de verjaardagscadeaus!
PS De papa´s en de mama´s ook bedankt voor charitatieve bijdragen!
PS Heel veel plezier op vakantie iedereen. We raden vooral aan om geen laptop e.d. mee te nemen, maar het is natuurlijk wel aan te raden om af en toe een internetcafe in te duiken om even te checken of wij alweer een nieuw verslag geplaatst hebben.
PS Amigo Hermana Mayor alvast hieperdepiephoera!!
De reden om naar Otavalo (Ecuador) te gaan was de zaterdagmarkt. Wat we niet wisten was dat er ook een festival was op het moment dat wij er waren. Inti Raymi, is het jaarlijkse festival waar de locals de aarde en de zon danken voor al het goeds wat zij brengen. Op de donderdagavond was er een podium gebouwd waar verschillende groepen uit verschillende omliggende dorpjes een dansje deden. Verwacht hier geen So you think you can dance?-optredens, maar meer het hossen tijdens carnaval terwijl er live folkoristische muziek werd gespeeld. Sommigen waren verkleed, maar de meesten liepen er gewoon in hun dagelijkse kloffie. Wij hadden het na een aantal dansjes wel gezien, en besloten van ons balkon (dat uitkeek op het plein) alles verder te bekijken (lees: we gaan kaarten). Ook de volgende dag was er hetzelfde gedans, alleen nu trokken de verschillende groepen door de stad waarbij zij bij families wat te eten en te drinken kregen. Terwijl de locals urenlang het gehos stoïcijns kunnen bekijken, waren wij eerlijk gezegd toch al weer snel uitgekeken op dit ´spektakel´.
We moesten immers ook vroeg naar bed, want op zaterdag wilden we nog voor zonsopgang op de locale dierenmarkt zijn. We stonden dus om 5.00 uur de slaap uit de ogen wrijvend, op een grasveldje te kijken naar hoe honden, katten, kuikens, kippen, eenden, ganzen, konijnen, cavia´s (jaja dat is een delicatesse in Zuid-Amerika), varkens, koeien en paarden werden verhandeld. Het was een gezellige chaos maar als Marianne Tiemens het had gezien, was ze gillend gek geworden! Ondertussen werd de grootste (souvenir) markt van Zuid-Amerika opgebouwd, en groot was het inderdaad! Aangezien we nog een tijdje moeten reizen en we niet te veel last op onze schouders willen dragen, hebben we ons weten te beheersen en hebben niks gekocht.
Vervolgens begon het lange reizen. We staken de grens over met Colombia en stopten in Pasto voor een overnachting. We sliepen in Hotel Hilton, niet de echte maar wel zeer apart! Het bleek een hotel te zijn waar dames van lichte zeden hun klantjes mee naar toe nemen... De volgende dag reisden we naar Popayán, om vervolgens de volgende dag door te reizen naar Tierradentro. Samen met een Iers stel zijn we er de volgende dag op uit getrokken om grafkamers te bekijken. Een relatief onbekend volk (ze weten nog niet hoe ze heetten) heeft van 500 tot 900 na Christus in deze streek gewoond. Overledenen werden begraven in zogenaamde hypogea, deze kamers al dan niet net wandversierd werden uit het tufsteen gehakt. Op verschillende locaties heben we deze grafkamers bezocht en tussendoor liepen we door een prachtig groen, groener, groenst landschap. Aan het einde van de middag beklommen we een top waarvandaan we een prachtig panoramisch uitzicht hadden over de omgeving.
De volgende dag hadden we weer wat busuren voor de boeg, maar deze busrit bracht ons uiteindelijk in Cali. Een grote stad die vooral salsa te bieden heeft. Voor de rest is de stad niet zo veel bijzonder. Maar aangezien Oma Lassie al zei, dat je slechts twee dingen hoeft te kunnen in het leven, namelijk kaarten en dansen, volgden we een salsales in ons hostel. Dat beviel ons wel en de daaropvolgende dagen hebben we in totaal nog 6 uur les gehad. Oke, we geven ons niet direct op voor So you think you can dance?, maar we kunnen inmiddels een aantal basispassen en bijbehorende draaien. Onze lerares Beatriz was helemaal net ontevreden over deze twee klompendansers!
Op zondag vertrokken we uit Cali en om aanraden van velen, vertrokken we naar Salento. Dit is een stadje dat midden in Zona Cafeteria ligt, het gebied waarin veel koffie wordt verbouwd. Na aankomst zijn we dan ook direct een cafeetje ingedoken in dit zeer kleurrijke stadje, zodat Do eindelijk weer eens echte goeie koffie kon drinken. Vandaag zullen we hier een koffieplantage bezoeken en aangezien ook hier de omgeving weer indrukwekkend mooi is, gaan we morgen weer lekker wandelen.
Facts en figures
- We zijn 33 weken onderweg en zijn nu in ons 9de land.
- Do heeft 20 boeken gelezen, waarvan 5 in het Engels. Arnold heeft er 15 gelezen, waarvan 10 in het Engels. Een aantal absolute toppers van onze boekenlijst: Haar naam is Sarah, Crying silent tears, Hoe duur was de suiker? en Debt of Honor
- We hebben al in 82 bedjes geslapen.
- De lekkerste lekkernij is de Argentijnse empanada uit de steenoven.
- We hebben 9 keer gevlogen.
- Onze Spaanse woordenschat groeit dagelijks, vooral Arnold kan er al lekker op losbabbelen. Het is alleen lastig om werkwoorden te gebruiken en ze in de juist tijd vervoegen is voor alsnog onmogelijk voor ons.
- Do neemt vaak zelf naald en draad ter hand maar 4 keer is een naaiatelier bezocht.
- We hebben al 64 pagina´s in ons dagboek geschreven. Iedere maand wisselt de pen van hand.
- Op deze site staan inmiddels 35 verslagen, dit is nummer 36.
- Jullie hebben gezamenlijk 404 reacties geplaatst. De meeste reacties kwamen op het verslagen met de titel ¨Ja!¨ en ¨Nee:(¨
- Ons hoogtepunt is onze trip naar de Galápagos eilanden. Andere toppers zijn nog steeds Iguazu watervallen en de gletsjer Perito Moreno.
- Arnolds hoogst bereikste punt is 5800 meter boven zeeniveau, Do kwam tot 5400 m.b.z.n.
- 8178 foto´s en filmpjes zijn er reeds geschoten. Maar we hebben er ook inmiddels al heel wat gedelete!
- We hebben hier al 6 usb-sticks gekocht. (van verschillende kwaliteit)
- We missen uiteraard jullie allemaal, ook missen we Nederlandse melk uit een normaal pak. Do mist ook drop en de variatie in kleding, Arnold mist zijn broodje kaassouflé met pindasaus en een afwasmachine.
- We hebben twee pakketjes verstuurd naar Nederland, in totaal 6,5 kg.
- Als we het toch over kg hebben, Arnold is al meer dan 15 kg kwijt! Dat is bijna net zoveel als dat zijn backpack weegt.
- De fysiek zwaarste momenten hebben we beleefd tijdens de beklimming van Huana Potosí en tijdens de zevendaagse trekking richting Machupicchu
- 75 keer is de pinautomaat bezocht, ons record staat op 5 keer op 1 dag.
- Deze reis heeft ons al 41 nieuwe stempels in ons paspoort opgeleverd. Daarvan zijn er 6 niet van een land maar van een toeristische trekpleister.
- Het meest romantische moment was (natuurlijk) het moment dat Arnold op zijn knieën ging en DE vraag aan Do stelde op Paaseiland.
- De busrit naar Rurrenabaque en de Tarzanvlucht waren de engste momenten van deze trip
- Aantal keer de Footprint vervloekt; pfff....
- Nog 132 dagen en 8 landen te gaan! En nog zo veel wat we willen doen en zien!
Muchas gracias voor het lezen!
PS Judith thanks voor de verjaardagscadeaus!
PS De papa´s en de mama´s ook bedankt voor charitatieve bijdragen!
PS Heel veel plezier op vakantie iedereen. We raden vooral aan om geen laptop e.d. mee te nemen, maar het is natuurlijk wel aan te raden om af en toe een internetcafe in te duiken om even te checken of wij alweer een nieuw verslag geplaatst hebben.
PS Amigo Hermana Mayor alvast hieperdepiephoera!!
-
04 Juli 2011 - 18:13
Amigo Hermana Mayor:
Dank voor de felicitaties !
Jullie missen helaas een super groot (dans-drink-eet-sport@spel) feest. Wordt tenslotte 40 !Tenminste cf de 'standards' van Hermano Mayor, dus je kan dit met een korreltje zout nemen. :-(
nb: doe de groetjes aan Tanja ! (en shakira)
-
04 Juli 2011 - 18:26
Margriet:
Ha die twee, alweer een tijdje geleden gereageerd, maar ik lees het altijd wel. Die salsa zal wel te pas komen op jullie bruiloft, denk ik...
Nog veel plezier,
margriet -
04 Juli 2011 - 19:43
Garrick Nassy:
Que guapa la paisaje. Mooi landschap, heel erg typisch. net alsof de tijd stistaat. En als ik het zo zie, kunnen jullie eenmaal terug in NL mee naar salsa! :-)
1 ding nog: ik heb mijn hersenen verzwikt op je onderstaande vraag in je vorige blog. Maar ben nog steeds benieuwd naar het antwoord!!
"Onze perfecte gids vertelde ook over nog heel veel meer, o.a. equinox (zie wikipedia voor uitleg) en de zonneklok op de evenaar. Wat valt je op als je naar bijgevoegde foto kijkt?" -
05 Juli 2011 - 06:05
De Dissels:
OLA! Wauw... Salsalessen, lekker swingen met die heupjes. Hebben jullie daar ook een filmpje van? Leuk zeg al die feitjes van jullie trip. Niet te geloven hoe lang jullie nu al niet weg zijn. Hebben jullie er nog geen genoeg van? Van jullie reisverslagen en foto's krijgen wij hier geen genoeg!
Vandaag gaan we kijken voor gezinsuitbreiding: een boomer puppy! En volgende week lekker naar Corfu...
Keep up the good live! X -
05 Juli 2011 - 07:22
Emek:
Wat houd ik toch van feitjes :)
Moge jullie nog veel versierd worden met mooie feitjes! (Met uitzondering dat Arnold niet nog eens 15 kilo verliest...)
Plezier is met jullie,
Emek -
05 Juli 2011 - 07:36
Maudy:
Oei Arnold, 15 kg afgevallen, dat is wel erg veel. we vonden je ook al erg 'slank' in de laatste paar fotoseries. je kunt wel weer wat aankomen hoor.
Haar naam was Sarah is ook één van mijn favoeriete boeken, huulen! huulen!
Maar blijven jullie echt nog 131 dagen weg?? moeten wij nog zo lang met pien in de prul lopen...
-x- -
05 Juli 2011 - 09:49
Eef & Kieke:
He globetrotters!!!!
Ach de footprint... vervloeken. Wees bij dat je geen LP hebt, want dan had je veel meer vloek momentjes. Wij zijn ook een fact en figures lijstje aan het maken, maar dan vanuit inmiddels NL. Snik. Bij ons zit het er al wee op. Maar weerzien met vrienden en familie was top!!!
OOk belangrijk detail. Ze rijden hier gewoon rechts en er wordt links ingehaald, tevens hebben ze de toeter nog uitgevonden hier.He ga lekker genieten daar!!!!!
groetjes Eef en kieke -
06 Juli 2011 - 06:58
Tas:
Lief! Mn telefoon is gesneuveld vorige week en mn leentoestel niet optimaal, dus kreeg je berichtje pas vrij laat! Hopelijk snel een keertje skypen?!
Cool de salsa! wat n ontwikkelingen allemaal, ben het wel met Maud eens, het duurt nog veel te lang voordat jullie terug zijn! ;-) Maar geniet nog maar lekker, tellen wij hier de dagen wel af!
Ik moet nog 6 wk werken voordat ik n weekje vakantie heb, dus schrijf vooral lekker door.
zo ik ga weer vrolijk werken vandaag! Enjoy!
dikke Kus Tas -
06 Juli 2011 - 20:15
Papamamado:
Mooie beestenboel daar op die markt, is wel wat voor papado! Arnold mist zijn afwasmachine? Maken jullie dan elke avond een 6-gangen diner klaar. Hoe is dit te rijmen met dat Arnold 15 kg is afgevallen?
Binnenkort starten wij ook weer onze site "papamamadowaarzijnwijgebleven.nl" Wij kunnen natuurlijk niet achterblijven, meer verklappen wij niet. De hechtingen zijn uit de hand en na wat touwtje springen gaat de knie met sprongen vooruit.
Heel goed blijven eten en zeker voldoende drinken en neem daarbij ook genoeg rust.
Groeten en Beso...beso.... van Papamamado -
07 Juli 2011 - 12:21
Rita:
Ha die Dorian en Arnold,
Op de 129e dag weer terug lees ik jullie verslag. Ik ben weer even op reis geweest met juliie verhaal en foto's. Wat is het toch geweldig. Ik ben veeeeel te vroeg geboren. Kijk weer uit naar het volgende verslag. Geniet van alles. Liefs, Rita
-
07 Juli 2011 - 20:49
Arie & Liesbeth:
We zijn weer thuis en kunnen op ons vertrouwde toetsenbord reageren op jullie korte maar leuke verslag. Bedankt voor de mooie ansicht, Oma was ook heel blij ermee. Wij zijn de afgelopen 5 weken in 7 landen geweest maar hebben niet één stempeltje gekregen.We hebben het heerlijk gehad en verdere details horen jullie nog wel. Dikke knuffel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
