Ecuadorian
Door: Dorian en Arnold
Blijf op de hoogte en volg Arnold en Dorian
23 Juni 2011 | Ecuador, Otavalo
Daar zijn we weer! We zullen niet zo´n lang verslag schrijven als de vorige keer, al hebben we weer genoeg beleefd! Maar rust hadden we even nodig na onze avonturen op de Galápagos, dus die namen we dan ook wel een beetje. We lieten Guayaquil achter ons en gingen richting Montañita, een kustplaatsje. Daar aangekomen viel het ons een beetje tegen en bovendien was het geen strandweer, dus besloten we direct door te koersen naar Puerto López. Dit is ook een kustplaatsje maar vanuit hier kan je verschillende activiteiten doen.
De volgende dag namen we een boot die ons bracht naar Isla de la Plata. Dit eilandje wordt ook wel `poor men´s Galápagos´ genoemd omdat je er een aantal dieren kan zien die je ook op de Galápagos kunt zien. Bijvoorbeeld de red footed boobie! We hadden natuurlijk al de blue footed boobie en de nazca boobie gezien, maar een variant met rode voetjes wilden we ook nog wel spotten. We hebben hem ook gezien, maar helaas zat zij op haar nest en daar kwam zij niet van af. We hebben de rode voetjes nog steeds niet gezien :( . Vervolgens mochten we nog even snorkelen langs de rotsen en hebben we ook weer nieuwe vissen gespot.
Op de heenweg naar het eiland zagen we ook nog 2 walvissen!! Dat smaakte naar meer en dus gingen we de volgende dag weer met een boot mee op nog meer van deze enorme beesten te zien. We hadden geluk, want we zaten op een boot met een bioloog die onderzoek doet naar de walvissen die in deze tijd van het jaar naar dit gebied komen zwemmen om te paren en te baren. De bioloog had 10 studenten uit de VS bij zich die zo veel mogelijk foto´s moesten maken, zij gebruikte deze voor haar onderzoek. We hebben dus vier uur lang rondgevaren en enorm veel walvissen gezien. De laatste groep humpbacks was super dichtbij en waren enthousiast met hun vinnen aan het slaan en maakten enorme sprongen boven het water. Echt een gigantisch beest komt dan even boven water en dan een enorm ´bommetje´.
Op zaterdag zou het walvissenseizoen geopend worden in de vorm van een festival. Er zou een optocht door onze straat gaan, dus wij zaten om 15.00 uur klaar op ons balkon. De optocht viel enigzins tegen, er liepen kinderen verkleed als pinquins en octopussen en een aantal auto´s, bussen en tuktuks fungeerde als ´praalwagen´ met een papier-mâché dier op het dak. ´s Avonds vertelde hosteleigenaresse dat we ons busticket naar Quito bij een onveilig busmaatschappij hadden geboekt. We hebben dat dus omgeboekt en we zouden met ons nieuwe ticket om 8.00 uur op zondagochtend vertrekken. Althans dat dachten we. Tijdens een gezellig kaartpotje met wat Duitsers kwamen we er echter achter dat we pas om 20.00 uur ´s avonds zouden vertrekken! Shit, want we wilden eigenlijk geen nachtbussen in Ecuador nemen...
Op zondag hebben we niet zo veel gedaan, behalve de tijd doden met internetten en kaarten. Het staat btw 37-57 voor Do met duizenden! Uiteindelijk zaten we om 20.00 uur in de bus, nadat alle passagiers door de politie waren gecheckt. De busrit was hels, de chauffeur vond remmen veelal een overbodige luxe en knalde vaak over de vluchtheuveltjes. We zaten op de achterste stoelen en vlogen af en toe letterlijk door de lucht!! Om 4.00 uur ´s ochtends kwamen we aan in Quito, gebroken, want van slapen was niet veel gekomen. Samen met twee andere reizigers namen we een taxi en gelukkig was er een hostel zo vriendelijk om ons een bedje op dat tijdstip aan te bieden.
We pakten nog even 4 uurtjes slaap om vervolgens te verkassen naar een beter hostel. Het was helder weer en dus besloten we richting de Teleférico te gaan. Deze kabelbaan is hoogste van de wereld! Quito ligt op 2850 m.b.z.n. en de kabelbaan brengt je naar 4100 m.b.z.n. Vanaf daar heb je prachtig uitzicht over de stad. We hebben daar twee uur gewandeld, maar aangezien we binnen 24 uur van zeeniveau naar 4100 m waren gegaan hadden we allebei wat hoofdpijn, het hart tikte wat sneller en ook waren we weer wat kortademig. We besloten dus weer naar beneden te gaan. In de supermarkt kwamen we Tom (72) tegen, hij reist samen met zijn dochter Colleen (27) al 4 maanden door Zuid-Amerika. We hadden hen al in Peru leren kennen en zij zaten ook op onze Galápagos-boot. Hij nodigde ons uit voor een biertje later op de avond en het was erg gezellig.
Op 21 juni besloten we samen met Tom en Colleen naar de evenaar te gaan. 25 km vanaf Quito heb je Mitad del Mundo (midden van de wereld) waar in 1743 een paar Fransen hebben bepaald dat daar de evenaar ligt en hiermee werd bewezen dat de aarde rond was. Hoewel het dus 21 juni was (langste cq kortste dag) maakt dat op de evenaar niet uit. Ook was er een museum over de vele verschillende inheemse groepen die in Ecuador leven. Het was wederom erg gezellig. Helaas moesten we van hen afscheid nemen, want zij zouden de volgende dag naar huis vliegen.
Wij zijn ´s middags naar het oude centrum van Quito gegaan. Daar zijn een groot aantal kerken en koloniale gebouwen te vinden. Het was inderdaad mooi, maar eerlijk gezegd raken we een beetje blasé van alle steden die we zien. We namen een rondleiding in het presidentiële paleis. Het was mooi, maar helaas onze gids sprak geen woord Engels en dus hebben we niet heel veel opgestoken van de Ecuadoriaanse politiek. We hebben de laatste 7 maanden erg veel angstaanjagende verhalen gehoord over Quito en met name over de oude stad. We voelden ons daarom niet heel erg op het gemak en durfde ook bijvoorbeeld niet de heuvel El Panecillo te beklimmen. We zorgden dat we voor het donker weer thuis waren, ook al was ons ook verteld dat Quito bij nacht prachtig is om te zien.
Door andere reizigers was ons geadviseerd naar Mindo te gaan, een klein plaatsje in de buurt van Quito, omdat je daar o.a. kan tokkelen. Dit is het afdalen aan een diagonaal gespannen lijn waarbij je met enorme snelheid naar beneden suist. Heel vroeg vertrokken we en om 11.00 hingen we aan onze eerste lijn. Er volgden er nog 12, waarbij de ene langer, sneller, stijler was dan de andere maar het was leuk! Als klap op de vuurpijl konden we ook nog een Tarzan-vlucht doen. Het klonk leuk, maar het was doodeng!! Je maakte een vrije val van tientallen meters en Do gilde zoals alleen zij dat kan, het hele regenwoud bij elkaar! Arnold ging meer als een echte Tarzan naar beneden en liet daarbij wat meer mannelijke kreten horen.
Vervolgens namen we de bus weer richting Quito. Bij Mitad del Mundo stapten we echter weer uit. We hadden namelijk vernomen dat we gisteren wat gemist hadden. De Fransen die in 1743 de evenaar bepaalde zaten er echter 150 m. naast (uiteraard nog niet slecht!!) want inmiddels kan met GPS een nog exactere berekening van het midden van de aarde worden bepaald. Er was namelijk nog een museum waar je o.a. wat meer kan leren over de evenaar en de Corioliskracht. Dit is het verschijnsel dat op het Noordelijk halfrond water tegen de klok naar beneden stroomt (check maar nadat je de afwas hebt gedaan en de wasbak laat leeglopen), op het Zuiderlijk halfrond met de klok mee en precies op de evenaar stroomt het rechtstreeks naar beneden.
Een ander ´trucje´ wat op de evenaar gemakkelijk uit te voeren is, is het balanceren van een ei op de kop van een spijker. We mochten het allemaal proberen. Arnold lukte het en ontving hiervoor een certificaat, Do was waarschijnlijk nog steeds vol met adrenaline van haar Tarzanduik dat het haar niet lukte...Overigens, kan het in Nederland ook, maar kost het waarschijnlijk meer geduld.
Onze perfecte gids vertelde ook over nog heel veel meer, o.a. equinox (zie wikipedia voor uitleg) en de zonneklok op de evenaar. Wat valt je op als je naar bijgevoegde foto kijkt? Ook vertelde de gids nog over een nogal ranzig ritueel dat tot in de jaren 90 steeds werd uitgevoerd! Inheemse groepen hadden namelijk het gebruik om vijanden en hooggeplaatste pèrsonen binnen de gemeenschap na hun dood, het hoofd af te snijden. Vervolgens werd de schedel verwijderd, de huid werd gekookt met speciale kruiden en vervolgens bleef er een klein hoofdje achter, identiek aan het oorspronkelijke gezicht. Het is echter uiterst geheim waar de huid in wordt gekookt, laten we dat zo ook vooral zo houden!
Vandaag zijn we vertrokken uit Quito en kwamen we na een kort ritje aan in Otavalo. Dit is een stadje waar ´old meets new´. Vele mensen lopen hier nog in traditionele kledij maar men is ook weer niet helemaal stil blijven staan in de tijd. De stad is echter het meest bekend om zijn zaterdagmarkt, die de grootste is van Zuid-Amerika. Voorafgaand aan deze markt, start om 4.00 ´s nachts de dierenmarkt. We hebben gehoord dat het leuk is om te struinen over deze markt en dus zullen we zaterdag vroeg uit de veren moeten.
Daarna vertrekken we alweer uit Ecuador om Colombia te ontdekken. Dus wat vonden wij van Ecuador? Hoewel we in verhouding niet veel van het land hebben gezien, vinden we de steden die we hebben aangedaan nogal westers. Je betaald hier met de Amerikaanse dollar, dus dat versterkt alleen maar dat gevoel. De mensen zijn vriendelijk en we hebben gelukkig geen nare ervaringen gehad. Net zoals in de rest van dit continent, wordt het niet zo nauw genomen met de veiligheid. Wij zagen o.a. dat er gelast wordt zonder lasbril en een rood verkeerslicht is niet veel waard. Ze houden hier ook enorm veel van Cumbia-muziek en kunnen hier letterlijk de heeeeeeeeeele dag naar luisteren en laten daarbij iedereen meegenieten!
Al met al, toch geen kort verslag geworden...Tot de volgende schrijf!
PS Arie, Ilona, Rick, Sandra, Erwin en Sieme (alsnog) gefeliciteerd!! We hopen dat jullie een leuke dag hebben (gehad)!
PS We hopen dat alle papa´s een fijne vaderdag hebben gehad!
PS Garrick, hoe is het je vergaan met het wandelen?
PS Voor iedereen waarbij nu de vakantie begint; geniet er van!!!
PS PapaDo beterschap, we ´duimen´ voor je dat het weer snel allemaal werkt! En ja Do kon zelf weer uit het schildpaddenschild klimmen!
PS Maudy, de functionele lokroepen en paringsdansen laten we nog even achterwege!!
PS MamaDo, ja we weten nog heel goed wat werken is. Zo´n verslag plaatsen bijvoorbeeld kost ons soms uren, er heerst dan absoluut geen 9-tot-5 mentaliteit, maar mouwen opstropen en keihard werken!! We hopen dat onze arbeid door jullie wordt gewaardeerd!
PS Rotterdamse jonge ambtenaren, we hopen dat de 24-uurs werkdag vruchtbaar is!!!
De volgende dag namen we een boot die ons bracht naar Isla de la Plata. Dit eilandje wordt ook wel `poor men´s Galápagos´ genoemd omdat je er een aantal dieren kan zien die je ook op de Galápagos kunt zien. Bijvoorbeeld de red footed boobie! We hadden natuurlijk al de blue footed boobie en de nazca boobie gezien, maar een variant met rode voetjes wilden we ook nog wel spotten. We hebben hem ook gezien, maar helaas zat zij op haar nest en daar kwam zij niet van af. We hebben de rode voetjes nog steeds niet gezien :( . Vervolgens mochten we nog even snorkelen langs de rotsen en hebben we ook weer nieuwe vissen gespot.
Op de heenweg naar het eiland zagen we ook nog 2 walvissen!! Dat smaakte naar meer en dus gingen we de volgende dag weer met een boot mee op nog meer van deze enorme beesten te zien. We hadden geluk, want we zaten op een boot met een bioloog die onderzoek doet naar de walvissen die in deze tijd van het jaar naar dit gebied komen zwemmen om te paren en te baren. De bioloog had 10 studenten uit de VS bij zich die zo veel mogelijk foto´s moesten maken, zij gebruikte deze voor haar onderzoek. We hebben dus vier uur lang rondgevaren en enorm veel walvissen gezien. De laatste groep humpbacks was super dichtbij en waren enthousiast met hun vinnen aan het slaan en maakten enorme sprongen boven het water. Echt een gigantisch beest komt dan even boven water en dan een enorm ´bommetje´.
Op zaterdag zou het walvissenseizoen geopend worden in de vorm van een festival. Er zou een optocht door onze straat gaan, dus wij zaten om 15.00 uur klaar op ons balkon. De optocht viel enigzins tegen, er liepen kinderen verkleed als pinquins en octopussen en een aantal auto´s, bussen en tuktuks fungeerde als ´praalwagen´ met een papier-mâché dier op het dak. ´s Avonds vertelde hosteleigenaresse dat we ons busticket naar Quito bij een onveilig busmaatschappij hadden geboekt. We hebben dat dus omgeboekt en we zouden met ons nieuwe ticket om 8.00 uur op zondagochtend vertrekken. Althans dat dachten we. Tijdens een gezellig kaartpotje met wat Duitsers kwamen we er echter achter dat we pas om 20.00 uur ´s avonds zouden vertrekken! Shit, want we wilden eigenlijk geen nachtbussen in Ecuador nemen...
Op zondag hebben we niet zo veel gedaan, behalve de tijd doden met internetten en kaarten. Het staat btw 37-57 voor Do met duizenden! Uiteindelijk zaten we om 20.00 uur in de bus, nadat alle passagiers door de politie waren gecheckt. De busrit was hels, de chauffeur vond remmen veelal een overbodige luxe en knalde vaak over de vluchtheuveltjes. We zaten op de achterste stoelen en vlogen af en toe letterlijk door de lucht!! Om 4.00 uur ´s ochtends kwamen we aan in Quito, gebroken, want van slapen was niet veel gekomen. Samen met twee andere reizigers namen we een taxi en gelukkig was er een hostel zo vriendelijk om ons een bedje op dat tijdstip aan te bieden.
We pakten nog even 4 uurtjes slaap om vervolgens te verkassen naar een beter hostel. Het was helder weer en dus besloten we richting de Teleférico te gaan. Deze kabelbaan is hoogste van de wereld! Quito ligt op 2850 m.b.z.n. en de kabelbaan brengt je naar 4100 m.b.z.n. Vanaf daar heb je prachtig uitzicht over de stad. We hebben daar twee uur gewandeld, maar aangezien we binnen 24 uur van zeeniveau naar 4100 m waren gegaan hadden we allebei wat hoofdpijn, het hart tikte wat sneller en ook waren we weer wat kortademig. We besloten dus weer naar beneden te gaan. In de supermarkt kwamen we Tom (72) tegen, hij reist samen met zijn dochter Colleen (27) al 4 maanden door Zuid-Amerika. We hadden hen al in Peru leren kennen en zij zaten ook op onze Galápagos-boot. Hij nodigde ons uit voor een biertje later op de avond en het was erg gezellig.
Op 21 juni besloten we samen met Tom en Colleen naar de evenaar te gaan. 25 km vanaf Quito heb je Mitad del Mundo (midden van de wereld) waar in 1743 een paar Fransen hebben bepaald dat daar de evenaar ligt en hiermee werd bewezen dat de aarde rond was. Hoewel het dus 21 juni was (langste cq kortste dag) maakt dat op de evenaar niet uit. Ook was er een museum over de vele verschillende inheemse groepen die in Ecuador leven. Het was wederom erg gezellig. Helaas moesten we van hen afscheid nemen, want zij zouden de volgende dag naar huis vliegen.
Wij zijn ´s middags naar het oude centrum van Quito gegaan. Daar zijn een groot aantal kerken en koloniale gebouwen te vinden. Het was inderdaad mooi, maar eerlijk gezegd raken we een beetje blasé van alle steden die we zien. We namen een rondleiding in het presidentiële paleis. Het was mooi, maar helaas onze gids sprak geen woord Engels en dus hebben we niet heel veel opgestoken van de Ecuadoriaanse politiek. We hebben de laatste 7 maanden erg veel angstaanjagende verhalen gehoord over Quito en met name over de oude stad. We voelden ons daarom niet heel erg op het gemak en durfde ook bijvoorbeeld niet de heuvel El Panecillo te beklimmen. We zorgden dat we voor het donker weer thuis waren, ook al was ons ook verteld dat Quito bij nacht prachtig is om te zien.
Door andere reizigers was ons geadviseerd naar Mindo te gaan, een klein plaatsje in de buurt van Quito, omdat je daar o.a. kan tokkelen. Dit is het afdalen aan een diagonaal gespannen lijn waarbij je met enorme snelheid naar beneden suist. Heel vroeg vertrokken we en om 11.00 hingen we aan onze eerste lijn. Er volgden er nog 12, waarbij de ene langer, sneller, stijler was dan de andere maar het was leuk! Als klap op de vuurpijl konden we ook nog een Tarzan-vlucht doen. Het klonk leuk, maar het was doodeng!! Je maakte een vrije val van tientallen meters en Do gilde zoals alleen zij dat kan, het hele regenwoud bij elkaar! Arnold ging meer als een echte Tarzan naar beneden en liet daarbij wat meer mannelijke kreten horen.
Vervolgens namen we de bus weer richting Quito. Bij Mitad del Mundo stapten we echter weer uit. We hadden namelijk vernomen dat we gisteren wat gemist hadden. De Fransen die in 1743 de evenaar bepaalde zaten er echter 150 m. naast (uiteraard nog niet slecht!!) want inmiddels kan met GPS een nog exactere berekening van het midden van de aarde worden bepaald. Er was namelijk nog een museum waar je o.a. wat meer kan leren over de evenaar en de Corioliskracht. Dit is het verschijnsel dat op het Noordelijk halfrond water tegen de klok naar beneden stroomt (check maar nadat je de afwas hebt gedaan en de wasbak laat leeglopen), op het Zuiderlijk halfrond met de klok mee en precies op de evenaar stroomt het rechtstreeks naar beneden.
Een ander ´trucje´ wat op de evenaar gemakkelijk uit te voeren is, is het balanceren van een ei op de kop van een spijker. We mochten het allemaal proberen. Arnold lukte het en ontving hiervoor een certificaat, Do was waarschijnlijk nog steeds vol met adrenaline van haar Tarzanduik dat het haar niet lukte...Overigens, kan het in Nederland ook, maar kost het waarschijnlijk meer geduld.
Onze perfecte gids vertelde ook over nog heel veel meer, o.a. equinox (zie wikipedia voor uitleg) en de zonneklok op de evenaar. Wat valt je op als je naar bijgevoegde foto kijkt? Ook vertelde de gids nog over een nogal ranzig ritueel dat tot in de jaren 90 steeds werd uitgevoerd! Inheemse groepen hadden namelijk het gebruik om vijanden en hooggeplaatste pèrsonen binnen de gemeenschap na hun dood, het hoofd af te snijden. Vervolgens werd de schedel verwijderd, de huid werd gekookt met speciale kruiden en vervolgens bleef er een klein hoofdje achter, identiek aan het oorspronkelijke gezicht. Het is echter uiterst geheim waar de huid in wordt gekookt, laten we dat zo ook vooral zo houden!
Vandaag zijn we vertrokken uit Quito en kwamen we na een kort ritje aan in Otavalo. Dit is een stadje waar ´old meets new´. Vele mensen lopen hier nog in traditionele kledij maar men is ook weer niet helemaal stil blijven staan in de tijd. De stad is echter het meest bekend om zijn zaterdagmarkt, die de grootste is van Zuid-Amerika. Voorafgaand aan deze markt, start om 4.00 ´s nachts de dierenmarkt. We hebben gehoord dat het leuk is om te struinen over deze markt en dus zullen we zaterdag vroeg uit de veren moeten.
Daarna vertrekken we alweer uit Ecuador om Colombia te ontdekken. Dus wat vonden wij van Ecuador? Hoewel we in verhouding niet veel van het land hebben gezien, vinden we de steden die we hebben aangedaan nogal westers. Je betaald hier met de Amerikaanse dollar, dus dat versterkt alleen maar dat gevoel. De mensen zijn vriendelijk en we hebben gelukkig geen nare ervaringen gehad. Net zoals in de rest van dit continent, wordt het niet zo nauw genomen met de veiligheid. Wij zagen o.a. dat er gelast wordt zonder lasbril en een rood verkeerslicht is niet veel waard. Ze houden hier ook enorm veel van Cumbia-muziek en kunnen hier letterlijk de heeeeeeeeeele dag naar luisteren en laten daarbij iedereen meegenieten!
Al met al, toch geen kort verslag geworden...Tot de volgende schrijf!
PS Arie, Ilona, Rick, Sandra, Erwin en Sieme (alsnog) gefeliciteerd!! We hopen dat jullie een leuke dag hebben (gehad)!
PS We hopen dat alle papa´s een fijne vaderdag hebben gehad!
PS Garrick, hoe is het je vergaan met het wandelen?
PS Voor iedereen waarbij nu de vakantie begint; geniet er van!!!
PS PapaDo beterschap, we ´duimen´ voor je dat het weer snel allemaal werkt! En ja Do kon zelf weer uit het schildpaddenschild klimmen!
PS Maudy, de functionele lokroepen en paringsdansen laten we nog even achterwege!!
PS MamaDo, ja we weten nog heel goed wat werken is. Zo´n verslag plaatsen bijvoorbeeld kost ons soms uren, er heerst dan absoluut geen 9-tot-5 mentaliteit, maar mouwen opstropen en keihard werken!! We hopen dat onze arbeid door jullie wordt gewaardeerd!
PS Rotterdamse jonge ambtenaren, we hopen dat de 24-uurs werkdag vruchtbaar is!!!
-
24 Juni 2011 - 07:40
Tas:
Oh jongens wat een heerlijk verslag weer! Op naar de zomer zag ik op FB! We wachten hier nog even op de zomer, maar het lijkt erop dat we weer 3 dgn mogen genieten van de zon ;-)
Veel plezier in colombia lieverds! Nog een maandje en dan ben je jarig! yeeh!
Dikke kus Tas
-
24 Juni 2011 - 08:28
De Dissels:
Idd weer een heerlijk verslag met een ouderwets helse busrit en een ei op een stokkie, sjappoo voor Arnie! Vakantie is hier bijna begonnen (voor mij dus vanaf vandaag) en daar zijn we heel blij mee. Het weer ziet er ook goed uit voor de komende dagen dus we gaan ook in de relax-stand.
X -
24 Juni 2011 - 10:22
Emek:
Blijf genieten he! :) Dan doen wij dat ook :)
Ben benieuwd naar de verhalen uit Groot Colombia! -
24 Juni 2011 - 10:46
Amigo Hermana Mayor:
Zo jullie hebben weer wat vreemde vogels op de gevoelige plaat vastgelegd ? Ik zou er hier in A'dam van heel wat andere vreemde volgels ook wel een stuk of wat kunnen maken....
Leuk ook die weetjes mbt de evenaar, ik weet een ander, nldat je in Greenwich (0 meridiaan) juist heel makkelijk een ei op de punt van een spijker kan balanceren (alleen lukt het niet altijd vandaar ze 'scrambled eggs' daar hebben uitgevonden) ;-)
Mooi ook die walvissen, wilde altijd al zee-kayakken in alaska tussen een paar van die beestjes. Wellicht een goed idee voor onze volgende vakantie (alleen hermana mayor eventjes ompraten dat het totaal niet gevaarlijk is).
Maar genoeg gezwets, moet weer aan de studie (volgende week tentamen) anders krijg ik ook nog op mijn kop (je weet denk wel van wie).
-
24 Juni 2011 - 14:17
Arie & Liesbeth:
Aan de middenlandse zee zien we geen walvissen maar we kunnen wel iedere dag de Zon op zien komen vanuit de Caravan.We hebben het heerlijk maar beleven ietsjes minder.
Wat een mooie foto's en een lekker verhaal.
Op naar het volgende.
PS zijn er ook nog witte (vogel) voetjes te halen.
Dikke knuffel -
24 Juni 2011 - 21:33
Den Belg:
fantastische foto's van die walvissen zeg! ben echt jaloers! veel plezier in colombia en laat alvast weten waar de leuke plekjes zijn! :-)
groetjes vanuit mexico (waar het regenseizoen net is begonnen, feest!),
tom -
25 Juni 2011 - 18:17
Eef En Kieke:
Net jullie 2 reisverslagen achter elkaar zitten lezen. Helemaal leuk, net een spannend boek! We liepen achter door de cruise. Dus op beide verhalen maar effe een reactie achterlaten. We gaan proberen nog een dag tripje naar Puerto Lopez te doen om walvissen te kijken... Welke maatschappij hadden jullie daar?
Nou toedeledoki.. Gr Eef en Kieke -
28 Juni 2011 - 07:36
Renske En Lianne:
Gisteren zat er bij de post een ansichtkaart met een heel leuk klein cadeautje. Op de kaart stonden allemaal mooie vogels die door jullie zijn gespot op de Galapagos Eilanden. Maar de kaart had geen postzegel....we zijn toch wel heel benieuwd wat voor reis de kaart heeft gemaakt.
xxxx Renske en Lianne -
28 Juni 2011 - 08:58
Robin En Dewi:
Hallo Tante Do en ome Arnold,
wij hebben een hele mooie kaart van jullie gekregen. oma janny had die in de tas van dewi gedaan en mama heeft 'm voorgelezen. wij missen jullie ook! de cadeautjes zijn ook leuk. xxx (dat betekent kuskuskus). wij hebben bijna vakantie en dat vinden we heeeeeeel leuk. want we gaan naar italië. doei!! -
28 Juni 2011 - 12:54
PapaDo:
Eindelijk een reaktie van mij op Ecuadorian, ik had het leuke verslag al wel gelezen en de foto's even snel gezien, maar moest toen weg en dacht Tarzan en Jane zijn toch nog even met dat ei bezig!
Zondag hebben wij lopend onze postronde gedaan en alle kaarten en cadeautjes in de brievenbussen gestopt. Op de evenaar hebben ze wel rare rituelen, met "skrunken head" en zo, geef mij maar de paringsdans op "the middle of the world", dat lijkt mij wel zo gezellig.
Goede reis naar en veel plezier in Colombia, blijf maar dicht bij elkaar! Tot horens!
Beso.. beso... van PapaDo -
30 Juni 2011 - 21:49
Garrick:
Ha Do,
thnx voor je reactie. Ik heb er inmiddels alweer op de jouwe gereageerd :-).
de nacht van de vluchteling goed.Erg gezellig en leuk,maar kost wel doorzettingsvermogen!
Wat valt me op aan de zonneklok? Oost is links en West is rechts, dus jullie staan na 8 maanden eindelijk weer op het noordelijk halfrond!!
Ik zie dat jullie weer allemaal avonturen aan het beleven zijn! Prachtige foto's van walvissen! Vergeet alleen je schrunkenhead mee te nemen als souvenir!! :-)
oh ja...en de 24-uurs actie was verfrissend, inspirerend en verbindend. Nu zaak om door te pakken
travel on travellers!
ik ben stikjaloers! -
02 Augustus 2011 - 11:09
Ben:
Ik ben ent terug van vakantie in italie en wil DO nog van harte feliciteren. Ik zat afgelopen zondag in het Omniversum en moest even aan jullie denken want er draait nu een film in het Omniversum over de mooiste plekken op aarde en daar toonden ze ook de watervallen van Iquazu. Verder is de ene fotorapportage van jullie nog mooier als de andere . Heel veel genot en plezier.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
