12 steden, 13 ongelukken?

De dag na Valparaiso hebben we wederom heerlijk genoten van het strandweer. Het was zondag, en dit betekende wel dat het hutjemutje op het strand was. In de middag was het vloed, en veel strandgangers werden regelmatig verrast door het opkomende water: handdoekje nat, tasje nat, kinderen gillen. Leuk om te zien, maar daardoor werd het nog drukker op het droge. In de avond hebben we gekookt voor 3 Argentijnen, twee broers uit Mendoza en een meisje dat nu in Buenos Aires studeert, maar ook in Mendoza was opgegroeid. We hebben heerlijke Mexicaanse burritos gemaakt. Dit is in Argentinie geen dagelijkse kost en ze vonden het heel erg lekker. In ruil hiervoor zouden wij een asado (bbq op vuur van hout, geen kooltjes of gas) krijgen in Mendoza.

We lieten Viña del Mar achter ons om Santiago te bezoeken. De hoofdstad van Chili ligt in het centrum van het land en heeft ongeveer 7 miljoen inwoners. Een grote stad en dus dachten we dat we daar wel een aantal dagen konden vertoeven. Onze tip voor jullie is dat 2 of 3 dagen ook wel volstaat. De tweede tip is dat als je er dan toch heen gaat, doe dan de gratis rondleiding (engels). In 4 uur tijd kregen we de highlights van de stad te zien en leuke feitjes over Chili en Santiago te horen. Hieronder de samenvatting van de toer:
- Plaza de Armas is het hart van de stad en het centrum van het land en heet zo omdat de Spanjaarden daar de geweren neerlegden, zodat zij deze gemakkelijk konden grijpen als er een drieging was. Op dit plein vind je o.a. de katedraal, stadhuis, het oude presidentiele paleis en het voormalige Congresso National (nu een postkantoor).
- De grootste drieging kwam van de inheemse bevolking, de Mapuches. Zij wilden niet gekoloniseerd worden en dus staken zij als protest 3 x de katedraal in de fik. Bovendien is deze katedraal ook nog door 2 aardbevingen getroffen maar de Chilenen hebben hem 5 x herbouwd!
- Het huidige paleis van de president (hij werkt daar, maar woont elders) is herbouwd nadat het Chileense leger en de CIA (?!) er een bom opgooide om het land te bevrijden van president Allende. Toen zij het de presidentiele kamer binnenkwamen vonden zij de president met een kogel in zijn hoofd...anderen zeggen dat de CIA hem heeft doodgeschoten....
- Allende was vrienden met Fidel Castro en daardoor wierp de VS een handelsblokkade op waardoor de economie en de ontwikkeling van het land sterk stagneerde.
- Echter nadat Allende van het toneel was verdwenen, kwam Pinochet. Deze dictator was nog veel slechter voor het land en gebruikte (in tegenstelling tot Allende) veel geweld (waarbij mensen gemarteld en gefolterd werden of domweg verdwenen), dit duurde tot eind jaren 80. Pinochet is nooit vervolgd geweest voor deze daden, hij stierf voordat het proces begon.
- De vlag van Chili bestaat uit drie kleuren: rood (bloed), wit (sneeuw op de bergtoppen van de Andes) en blauw (lucht). De ster staat voor de eenwording van het land en dient aan de linkerkant te staan (waar ook je hart zit). Op onafhankelijkheidsdag dient iedereen deze vlag voor het raam of aan het huis te hangen. Doe je dat niet of verkeerd om, dan riskeer je een boete van 30 US...
- Het land heeft ook een aantal lekkernijen waaronder twee alcoholische versnaperingen: Pisco Sour (een soort likeur) en de ´Aardbeving´ (een mix met o.a. Pisco, ijs en wijn). Pisco Sour hebben we geproeft en was lekker, de ´Aardbeving´ hebben we overgeslagen omdat je echt op je benen schijnt te tollen. Een meisje in ons hostel was na het drinken van 1,5 glas ook een nachtje spoorloos....
- In Santiago zijn ze gek op completos (hot dogs). Je hebt ze met allerlei verschillende toppings. Hoewel onze gids zei dat je er minimaal 500 peso´s voor moet betalen, anders weet je zeker dat het rotzooi is, hebben wij tweemaal een menuutje genomen van 1000 pesos voor 2 completos met een cola!
- Daarnaast zijn ze ook gek op gebakken zoete pinda´s. Op iedere hoek van de straat (ja letterlijk!) staat een verkoper.
- De empanada´s zijn iets anders dan die in Argentinie. In Chili zijn ze groter, het deeg is dikker, naast de gewone vulling zit er een olijf met pit in (Arnold voelt dat nog steeds aan zijn kies) en een half ei. We geven de voorkeur aan de Argentijnse!
- Santiago ligt in een valei (dat was vroeger veilig) en er zijn twee heuvels die je als toerist moet bezoeken. De ene is Cerro Santa Lucia, midden in de stad met een klein kasteeltje en pleintje met leuke bankjes. Vroeger was dit een begraafplaats en een vuilnisbelt maar dat vonden de bewoners maar niks (denk eens aan die geur...) en dus lieten ze een paar gevangenen deze berg ´bouwen´.
- De ander is Cerro San Cristobal, hierop staat een groot beeld van Maria bovenop en zij kijkt over Santiago uit. Gezien de structuur van het beeld en de gespreide armen, deed het ons een beetje aan Rio denken. Het uitzicht over Santiago kenmerkt zich vooral door ´wolkenkrabbers´ (ze zijn niet superhoog) in het centrum. De hoogste wolkenkrabber is in de vorm van een mobiele telefoon en wordt bewoond door de Telefonica (de Spaanse KPN).
- Normaliter regent het nooit in februari in Santiago, uiteraard toen wij er waren wel!
- Om de paar weken (soms maanden) is er een kleine shock waar te nemen. Op de maandag dat wij arriveerden schijnt er ook een geweest te zijn, maar we hebben niks gevoeld.
- De gevolgen van de aardbeving van vorig jaar februari (8.8 op de schaal van Richter) zijn nog steeds zichtbaar....met name de oudere gebouwen hebben te lijden onder deze schokken. Bijvoorbeeld ons hostel bleek niet op het adres te zitten waar we dachten dat het zou zitten. In verband met dezelfde aardbeving was het hostel nu verhuisd naar een locatie wat wel veilig is.

Op vrijdag zijn we vertrokken naar Mendoza, Argentinie. Achteraf bleek dat Chili op deze dag opnieuw werd getroffen door een aardbeving (7.0 op de schaal van Richter). We hebben niks gevoeld en kwamen ook veilig aan. Dat had anders kunnen zijn, want de bergpas waar we doorheen zijn gegaan was enkele uren na de schok afgesloten doordat vallende rotsblokken en modderstromen de wegen onbegaanbaar hadden gemaakt.
De grensovergang ging trouwens ouderwets traag. We zouden rond 15.00 uur aankomen, maar dat werd 18.00 uur. Een paar stempels zetten en een paar tassen controleren is voor onze Chileense en Argentijnse vrienden een hele klus. Bovendien gaat alles op zijn gemakkie...
Onderweg hebben we wel kunnen genieten van prachtige uitzichten. Het was bewolkt maar af en toe kregen we heeeeele hoge bergen gezien, o.a. de hoogste van Zuid-Amerika (bijna 7000 m).

In Mendoza aangekomen doken we meteen de supermarkt in en terwijl we daar liepen ervaarden we het gevoel van ´thuis komen´. Chili was leuk maar we voelen ons fijner in Argentinie. Na het eten wilden we eigenlijk douchen-en-naar-bed maar de hostelmanager kwam ons melden dat er telefoon voor ons was. Huh? Telefoon? Het bleken onze Argentijnse vrienden te zijn en vroegen of we mee gingen eten. Dus ons plan werd gewijzigd in douchen-en-optutten (oke Do tut op, Arnold doet z´n haar). Ze namen ons mee naar een pizzatent (de beste in Mendoza) en daarna nog naar een Ierse pub (hun stamkroeg). Om 3.30 uur gingen we hostelwaarts en het werd een kort nachtje want rond 11.00 uur zouden de gebroerders alweer voor onze deur staan om naar de bergen te gaan, alwaar zij een heerlijke asado voor ons gingen bereiden!!
Zoals het een goede Argentijn betaamd, waren ze er niet om 11.00 uur maar ietsje later. Onderweg moesten we nog even stoppen bij het tankstation om te tanken. Bij het volgende tankstation moesten we stoppen om water, cola en ijsblokjes te kopen. De volgende stop was een bodega om 2 flesjes wijn aan te schaffen. Mendoza is DE wijnstad van Argentinie en er zijn hier talloze wijngaarden. Omdat we ook graag empanada´s wilden gingen we ook nog even langs een goed adresje. Hier werden de empanada´s in een steenoven vers gebakken en wow dan zijn ze nog lekkerder. Onze tocht vervolgde zich om nog verder de bergen in te gaan. Maar uiteindelijk kwamen we dan bij een rustig stekkie aan, langs een beekje waar de asado dan ook echt kon beginnen. De jongste broer stookte het vuur op als een echte prof, Arnold had de gebruikelijke helicopter view. De asado bestond uit:
- tortita´s (typisch mendoziaans brood)
- alfajorcitos (typisch argentijnse koekjes met dulce de leche)
- chinchulines (de darmen van een koe)
- chorizo (varkens/rundvlees worst)
- morcilla (bloedworst)
- punta de espalda (rollade)
- mollejas (lymfen van een koe)

En dit alles werd natuurlijk gegeten met Pan Felipe (zacht stokbrood) en weggespoeld met een Malbec en Cabernet Sauvignon uit de streek. Nadat we vol zaten pakten onze vrienden natuurlijk de mate, die hebben we laten passeren want deze jongens drinken het ´met zware shag´. Rond 19.00 kwamen we weer aan bij het hostel en zijn we direct in slaap gevallen! Vandaag hebben we het centrum van Mendoza bezocht en zijn we naar een heel groot mooi park geweest waar we met honderden anderen lekker hebben geluierd in het gras. Er is hier niks anders op zondag te doen want winkels en wijngaarden zijn dicht dus dit is het enige tijdverdrijf. Maar morgen worden we weer actief, we huren fietsen en gaan dan een aantal wijngaarden af om nog wat wijntjes te proeven!

Adios!

PS We zijn er zelf inmiddels van overtuigd dat er een paar hele goede engeltjes op onze schouders zitten want:
- Rio de Janiero; politie-invallen in de favella´s (niet veel van gemerkt) en een paar weken later heftige modderstromen als gevolg van veel regen.
- Buenos Aires; het treinpersoneel staakt en dit vinden sommigen een goede reden om te gaan rellen (wij zijn gelukkig elders in de stad)
- Ushuaia; Chili staakt en het zuiden van Zuid-Amerika ligt plat (wij komen er redelijk goed vanaf door er vandaan te vliegen)
- Valparaiso; voetbalhooligans gaan met elkaar op de vuist (wij hebben niks gezien)
- Santiago; kleine aardschok op de dag van aankomst, grotere aardbeving op de dag van vertrek (hebben we dus ook niks van gemerkt)
Dus kortom, MamaDo blijf vooral doorgaan met het opsteken van de kaarsjes!!!

PS De eerste foto laat zien hoe wij soms reizen, dit is vergelijkbaar met 1ste klas vliegen maar dan nog meer ruimte!

PS De 2de en 3de foto zijn van Valparaiso, Chili (zie vorig verslag)

PS Happy Valentine!

PS Karin, Kim en Martijn (alsnog) van harte gefeliciflapstaart